
Σαν σήμερα, το 1971, πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το Πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Ρομά που έθεσε τις βάσεις για την συλλογική διεκδίκηση της αναγνώρισης των δικαιωμάτων μας – δικαιωμάτων που καταπατούνταν για εκατοντάδες χρόνια. Έτσι λοιπόν σήμερα, τιμάμε την μνήμη των προγόνων μας, που πριν 52 χρόνια ένωσαν τις φωνές τους υπέρ της ισότητας και της ελευθερίας, αποφασίζοντας να παλέψουν για την εξάλειψη των διακρίσεων και του ρατσισμού που μεγάλο μέρος των κοινοτήτων Ρομά ανά τον κόσμο βίωναν.



Σήμερα γιορτάζουμε την γλώσσα μας, τον πολιτισμό και την πλούσια ιστορία μας. Όμως, παρά τις προσπάθειες μισού αιώνα, συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε σοβαρές διακρίσεις και στέρηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, με μεγάλο μέρος των Ελλήνων Ρομά να ζει ακόμα περιθωριοποιημένο χωρικά και κοινωνικά, σε απάνθρωπες συνθήκες. Συνεχίζουμε να ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με τα πολλά πρόσωπα του Αντιτσιγγανισμού σε συστηματική βάση.
Έτσι, η 8η Απρίλη δεν αποτελεί μόνο μια επέτειο ή μια μέρα γιορτής. Τα αιτήματα των κοινοτήτων μας παραμένουν το ίδιο επίκαιρα με τότε και η ανάγκη για συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις είναι επιτακτική. Το δικαίωμα στην στέγαση, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στις δομές υγείας αποτελούν ακόμα καθημερινές διεκδικήσεις για την Κοινότητα τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ας αποτελέσει λοιπόν η σημερινή μέρα το έναυσμα για κοινούς αγώνες και διεκδικήσεις, για τις δικές μας μάχες ενάντια στον Αντιτσιγγανισμό και τις πολλαπλές διακρίσεις!